Artikel iki prelu dirapèkaké supaya jumbuh karo wewaton artikel WikipédiaPanjenengan bisa mbiyantu ngrapèkaké artikel iki kanthi mérang dadi paragraf-paragraf utawa wikifikasi. Sawisé dirapèkaké, tandha iki kena dibusak. |
Artikel iki minangka bagéyan saka sèri Susastra Hindhu | |
Veda | |
---|---|
Rgveda · Yajurveda | |
Samaveda · Atharvaveda | |
Pamérangan Veda | |
Samhita · Brahmana | |
Aranyaka · Upanisad | |
Upanishad | |
Aitareya · Bṛhadāraṇyaka | |
Īṣa · Taittirīya · Chāndogya | |
Kena · Muṇḍaka | |
Māṇḍūkya ·Praśna | |
Śvetaśvatara | |
Wedangga | |
Śikshā · Chanda | |
Vyakarana · Nirukta | |
Jyotisha · Kalpa | |
Itihasa | |
Mahabharata · Ramayana | |
Susastra liyané | |
Smrti · Purana | |
Bhagavad Gita · Sutra | |
Pancaratra · Tantra | |
Kumara Vyasa Bharata · Stotra | |
Hanuman Chalisa · Ramacharitamanas | |
Shikshapatri · Vachanamrut | |
Deleng uga | |
Mitologi | |
Kosmologi | |
Déwa-Dèwi | |
Portal Hindhu |
Itihasa inggih punika salah sawijing péranganing kasusastraan Hindhu ingkang nyariosaken cariyos-cariyos èpik utawi kepahlawanan para Raja saha ksatriya Hindhu wonten ing jaman rumiyin ingkang dipunbumboni kaliyan filsafat agama, mitologi, sarta makluk supernatural. Itihasa wonten ing basa Sansekerta tegesipun: “kados makaten sampun kadadéan utawi kadadosan ingkang nyata”. Wonten ing pangertosan sanès, Itihasa minangka kitab kasusastraan wonten ing agama Hindhu.[1]. Itihasa ingkang kawéntar wonten kalih (2), inggih punika Ramayana sarta Mahabharata.[2]
Kitab Itihasa dipunsusun déning para Rsi saha pujangga India wonten ing jaman rumiyin, kados ta; Rsi Walmiki Rsi Wyasa. Cariyos wonten ing kitab Itihasa kasebar wonten ing tlatah India dumugi ing tlatah Asia Tenggara. Wont ing jaman kraton ing Indonésia, kitab Itihasa dipunterjemahaken kanthi basa Jawa kuna saha dipunadhaptasi kaiyan kabudayan lokal. Cariyos ingkang wonten ing kitab Itihasa dipunangkat dados lakon wayang sarta dipungubah dados kakawin.[1].
Bhagawadgita ingkang minangka nasihat saking Kresna minangka Awatara Wisnu ingkang kaping wolu dhumateng Arjuna wonten ing salebeting medan paprangan Kurusetra, gamblang sanget anggènipun Sri Kresna ngandharaken wonten ing Mahabharata Parwa kaping 6 (enem) utawi Bhismaparwa, saha panegasan Sri Rama minangka Awatara saking Déwa Wisnu pinanggih ugi wonten ing Ramayana Kanda kaping pitu (7) utawi Uttarakanda, nalika Sri Rama moksa utawi mlebet wujud Wisnu wonten ing Kali Sarayu, ingkang dumunung ing (sapunika kaloka minangka) Uttar Pradesh, India lèr.[3].